Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

27 Ağustos 2015 Perşembe

Tesirsiz Parçalar 333..

333.

Her gelmenin gelmek demek olmadığını, haliyle de her gitmenin aslında gitmekten sayılmayacağını daha bebeyken öğrenmiştim. İlk annem gitmişti benden. İki yaşındayken abiydim çünkü ve kardeşimin ona benden daha çok ihtiyacı vardı. Tamam derdim çaresiz, sıramı beklerdim. Ama sıra hiç gelmezdi. Çünkü sıranın bana gelecek gibi olduğu zamanlarda bir sürü kardeşim daha oldu. Öyle öyle büyüdüm işte..

Anladım hep durumu ve ve hep hak verdim anneme. Ne kızdım ne sitem ettim. Bekledim yine de... Dizimi masanın köşesine çarptığımda, mahalledeki çocuklardan dayak yediğimde, babam ilk tokatı attığında... İçime içime ağladım hep. İçime içime ağladım ve bekledim. Annemi bekledim. Koşup gelseydi annem, sarılsaydı bana, yapıştırsaydı kafamı göğsüne, ortalığı ayağa kaldırırcasına ağlardım. Ama annem hiçbirinde gel-e-medi. Hep çok işi vardı çünkü! Öyle öyle, kimselere göstermeden, içime içime ağlamayı öğrendim.

Demem o ki, ben şimdi sana kalk gel demem. Beklerim hep ama gel demem. Diyemem. Çünkü öyle öğrendim. Canım çok yanıyor şu an. Eğer gelirsen, sarılırsan bana, yapıştırırsan kafamı göğsüne, ortalığı ayağa kaldırırcasına ağlarım. Ama gel demem. Diyemem. Öyle öğrendim çünkü. Öyle büyüdüm. Gelmezsen işi vardır derim. Çünkü biliyorum. Sevdiğim bütün kadınların hep, hep çok işi oldu çünkü. Bir şey demem o yüzden. Oturur beklerim. Gelirsen ne iyi edersin. Gelmezsen bir şey demem. Beklerim...

14 yorum:

  1. Her yazında ağzımıza sıçmak zorunda mısın abi? Standart geçen bir geceyi daha 2 satır lafınla hüzne boğdun yine. Canın sağolsun ama sen hep yaz. Neticede kendimizden parçalar görüp hüzünleniyoruz. Ortak oluyoruz birbirimize.

    YanıtlaSil
  2. blog adı yanlış olmuş, doğrusu "tesirli parçalar" olacak.

    YanıtlaSil
  3. senin yazdıkların çok etkileyici ve hüzünlü,
    insanın unutmak istemediği ama herkesten sakladığı parçaları bulup bulup gülümsüyor gibisin okuyanların şaşkınlığından,
    çok etkileyici yazıların,
    teşekkürler

    YanıtlaSil
  4. annemin söyledikleri ve senin yazdıkların uykusuz bırakıyor beni hoca,
    hadi annem tahsilsiz kadın ona bir laf söyleyemiyorum kırılıyor hemen aç kalıyorum. Ama sen okumuş etmiş adamsın.
    Uykusuz bıraktığının insanları hiç mi düşünüyorsun be hoca. Ahirette iki elim yakanda olacak sakın yakasız birseyler giyme orda saygıdeğer Duk.
    Selam ile.

    YanıtlaSil
  5. Canım çok aciyor. Her gün " gel" demesini bekliyorum. Gelmese de olur "özledim" dese acim hafifleyecek. Sesi gelmiyor.. Karanlıkta kaldım, yarım kaldım..Abi bu acı geçmiyor , geçmeyecek ..O evlendi...

    YanıtlaSil
  6. Psikolog Abla'nız artık burda... Danışmak istediğiniz her konuda ben yanınızdayım!

    psikologabla.blogspot.com

    YanıtlaSil
  7. Yaz artık abi.. paylasacagimiz cok sey var en azindan sen bize yık mutsuzluğunu. Biz de benzedigimiz yazilari okuyup bi sigara daha yakalim

    YanıtlaSil
  8. Bi damla gözyaşıma; biri bine katlayan umutlar sıkıştırıp tuzlu sellerce bekledim.
    İşi vardır.
    Sevdiğim bütün adamların hep, hep çok işi oldu çünkü.
    O da gel-e-mezdi.

    YanıtlaSil
  9. Beşte birin birincisi olmak zor bilirim.Bir bilenden..

    YanıtlaSil
  10. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  11. Her okuduğumda içimden bir yerlerin kaburgalarımı tekmelediğini hissediyorum. Burnumun direğinden giren sızı bacaklarımın titremesiyle ter ediyor vücudumu. Ne güzel anlatmışsın ağabey, var olasın :')

    YanıtlaSil