Konuştukça uzaklaşıyorum gün be gün çocukluğumdan
Susmak günümü ağartıyor, sesim kırık saç teli
Bir üzünçlük mesafe var ikimizin arasında
Arkamızda aydınlanma, hümanizm, kentsoylular
Bilincimin altını bir ellesen korkarsın
Orada saklı evimiz ve adını bilmediğim çocuklar
Muhatapsız bir vahiy şehrin üstünde asılı
Tanrı umudunu kesmiş bizden, ben sesimin derdindeyim
Konuşsam olmaz şimdi çocukluğum bu gece lazım
Oyuncaklarımla geleceğim sana sesim hiç çıkmayacak
İliştir beni köşene, yatağının sağ yanına
Kıpırtısız dururum bir süre, yanında kıpırdanır mı hiç?
Önümüzde hürriyet, harita, nane likörü
Ve 'Dönmeyeceğimiz bir yer beğen, başka türlüsü güç..'
Nasılda güzel olmuş.Yüreğine sağlık...
YanıtlaSil