Tesirsiz Parçalar 283-284

283.
"Bana bu deli gömleğini kitaplar giydirdi usta. Kitapları ciddiye almaktan, kitaplarda çekilen acıları gerçek zannetmekten, kitaplardaki kahramanların yaşadıklarına kendi yaşantılarımmış gibi muamele etmekten kafayı yedim! "

"Neden? Çok mu yalnızdın? Herkes kitap okur, etkilenir. Sonra kitabı kenara koyup spora gider, televizyonu açar, sevgilisiyle buluşur... Ne bileyim yapar işte bir şeyler. Sen niye hapsettin kendini kağıt duvarların arasına?"


"Ben bir şey yapmadım. Yani bunun için özellikle bir şey yapmadım. Okuduğum ilk kitaptan beri bu böyle oldu hep. Yani kendimi birdenbire böyle buldum. Bak mesela bu cümleler bile tam olarak benim değil. Kahramanı kitap okumaktan kafayı yemiş bir romandan aldım çoğunu!"

" Niye ağlıyorsun peki?"

" Çünkü kaybolduğumu hissediyorum. Perec'in kitabında kaybolan e harfi gibiyim. Üstelik bu gerçek mi ondan bile emin değilim. Kayboldum mu gerçekten yoksa kaybolan bir kitap karakterinin acısını mı yaşıyorum? Bunu bile bilmiyorum..."



284.
Şiirimizin en zarif abisi; ergenliğimde ne yapmak istediğini anlamaya çalışarak, ilk gençliğimin solculuğunda 'öteki mahalleden' olduğu için gizli gizli ve hayıflanarak, sonra sonra satırlarındaki acıyı ve masumiyeti bütün yüreğimde hissederek okuduğum, her yol ayrımımda bana öğütler verip elimi tutan Cahit Zarifoğlu'nun ölüm yıldönümü bugün. "Seçkin bir kimse değilim/İsmimin baş harfleri acz tutuyor" diyecek kadar mütevazi olan bu güzeller güzeli abimin ölümüne yakın son sözleri; " Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak!" Ruhun şad, mekanın cennet olsun sakalları gözlerinden kara derviş yürekli abim...

Seçkin bir kimse değilim
ismimin baş harfleri acz tutuyor

Bağışlamanı dilerim
Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme
Hayat bir boş rüyaymış
Geçen ibadetler özürlü
Eski günahlar dipdiri

Seçkin bir kimse değilim
İsmimin baş harflerinde kimliğim
Bağışlanmamı dilerim
Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme
Hayat boş geçti
Geri kalan korkulu
Her adımım dolu olsa
İşe yaramaz katında
Biliyorum
Bağışlanmamı diliyorum

A. Cahit Zarifoğlu