ALKOL ÖNCESİ KİŞİSEL DEĞERLENDİRME TOPLANTI TUTANAĞI - 1

Herhangi bir şeyin var olmadığına kendimi inandırırsam, o şey benim için var olmaktan çıkar. Bu şey bir insan, nesne, durum ya da olay olabilir. Demek ki varlığın var olup olmaması meselesi, özünde bir ikna meselesinden başka bir şey değil. Tanrının var olmadığından emin olan bir ateistin durumunu düşünün. Onun için tanrı artık ontolojik değil soyut-sosyolojik bir mevzu haline gelmiştir...

Buradan hareketle kendimi, kendimin bir gerçek varlık olarak var olmadığına ikna edebilirsem, kendim için gittikçe şeffaflaşan, soyut ve bedensel varoluş baskısından kurtulmuş yeni bir form belirleyebilirim. Tabi bunu belirleyen ben olduğum için "belirleyen bir 'ben' olarak benim varlığım" bir paradoks nedeni gibi algılanabilir. Fakat o benim 'ben' olduğumu da reddederek artı ve eksi iki beni birbiriyle nötrleyip, kendimle kurduğum maddi-ontolojik ilişkiyi, önce metafizik, sonra da nihilist bir ilişki haline getirebilirim.

Özetle ben, benim aslında ben olmadığıma ikna olabilirsem, aslında hiç varolmamış olup, kendimle ve her şeyle uğraşıp durmaktan kurtulabilirim...