25 Şubat 2013 Pazartesi
Tesirsiz Parçalar 192..
192.
Eskiden beri gelecekle ilgili hayal kuramazdım. Önceleri geçmişe dönük hayaller kurardım hep. Mantık hatası var gibi değil mi? Yok. Yaşadıklarımı ya da yaşayamadıklarımı kafamda bozup, ekleyip, çıkartıp kendime tutamaklar yapmaya çalışırdım. Şimdi onu bile yapamıyorum. Geçmiş iyice silindi. Gelecek dersen. Önümü bile göremiyorum. Yarınla ilgili hiçbir fikrim yok. Eskiden umutsuzdum en azından ve bu umutsuzluğun beslediği öfkeyle bir şeyler yapmaya çalışırdım. Oysa artık umutsuz bile değilim. Olgun hayal kırıklıkları ve kalifiye bir hüzünden başka hiçbir şey yok elimde..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
sanırım bir kitabı okur gibi okuyacağım blogunuzu.
YanıtlaSilçok beğendim yazılarınızı:)
ben mi yazdım acaba diye iki kez okudum yazıyı.. ne kadar da bana yakın..
YanıtlaSil18 yaşındayken de böyle hissedebilir mi insan? Ya da ileride hiç hissedemezsem? benim de kafam karıştı
YanıtlaSilsn.üstad, herzaman mecburmusun bizlerden birşeyler serpiştirmeye,he
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil