111.
Olur olmaz ne varsa havale ettiğimiz zaman
zaman ki bir yerde geçip gitmeye mecbur
bir sen varsın her türlü geçmelerin dışında
bir de haftada bir iki rakı içtiğim geceler
aklımın ermediği bir yer burası bu dünya
kediler ve zabıtalar ve benzini bitmiş zippo
başımla beraber dönerken beraberimde her şey
belki hayat aslında biçimsiz bir kontrplak
kontrplak ki annemin en sevdiği malzemedir
anneler neyin sevilmesi gerektiğini çok iyi bilir
bir ben varım uzağında her türlü bilmelerin
okuduğum kitaplar ve yalanlar ve yalanlar
yavaş yavaş arttıkça kanımdaki ispirto
şaşmaktan vazgeçiyorum anneme sana ve hayata
hayat dediğimiz şey komple bir düzmecedir
erken kaybeden herkes önce kendine yenilir..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder